Prachtig artikel in het FD over de (onze) Roero Arneis! 

Langzaamaan wordt het buiten warmer. Daarom wil ik fris, tintelend wit. Ja, schenk deze maar voor me in: arneis uit Roero, van Matteo Correggia. In de jaren zeventig was het druivenras arneis een grote onbekende, in de jaren tachtig was het een hype, en nu is het weer wat het zijn moet: een druivenras waarvan je uitstekende wijn kunt maken. De geboortegrond van arneis is Roero. Ken ik niet, peinst u. Totdat ik u vertel dat Roero slechts door een rivier gescheiden is van het beroemde wijngebied Barolo. Dan denkt u: o ja, Noord-Italië, regio Piëmont, omgeving Turijn.

 Arneis zou eigenlijk alleen verbouwd mogen worden door fanatieke wijnboeren. Want staat er arneis op je land, dan kun je er aan het eind van de zomer niet even een dagje tussenuit piepen. Eén moment van onoplettendheid en die bijna rijpe arneis is overrijp. Dan wordt het niets meer. Je kunt het vergelijken met een peer: op zijn top is hij net nog stevig, sappig en met een aroma van heb ik jou daar. De volgende dag al is hij melig en log als de parfumafdeling van een warenhuis.

Bij Correggia zitten ze boven op hun druiven. Deze wijn is fris en vettig tegelijk, net als goede chardonnay. Nu houdt chardonnay wel van houtrijping, maar arneis is puur en jong op zijn best. Spannend is de wijn ook, door de geur en de smaak van amandelen, zoete en bittere. Niets zo aangenaam op een warme dag als een bittertje in de wijn. Het aroma van arneis is altijd subtiel: druivig, witte bloesem, abrikozen, dat werk. Bovendien is deze arneis lekker stevig, pittig en opwekkend. Verrek, is dat glas nu alweer leeg?

(Bron: Financieel Dagblad, http://fd.nl/Persoonlijk/1105186/bloesem-en-abrikozen)